Κάρδαμο, καλλιέργεια και ιδιότητες.

Μονοετές ποώδες φυτό, αυτοφυές αλλά και καλλιεργού­μενο σε όλο τον κόσμο, με χαρακτηριστική ο­σμή, λογχοειδή λεία φύλλα και λευκά μικρά λουλούδια. Καλ­λιεργείται κυρίως για χρήση στη μαγειρική, καθώς είναι θρεπτικό και πλούσιο σε βιταμίνη C.

Το κάρδαμο είναι αποτοξινωτικό, ανθελμινθικό και διουρητικό βότανο, καταπραΰνει τους ρευ­ματικούς πόνους, ενώ η ρίζα βοηθά στην αντιμετώπιση της καταρροής. Χρησιμοποιείται ακόμη για τη θεραπεία του διαβή­τη και ως καθαριστικό του

Τσάι, η καλλιέργεια και οι ποικιλίες του.

Ας δούμε λοιπόν πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε τσάι, καθώς και τις ποικιλίες του.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΣΑΙ;

Σ΄αυτή την απλή ερώτηση δεν είναι και τόσο εύκολο να απαντήσει κάποιος γιατί ο πλούτος του τσαγιού ή καλύτερα των τσαγιών οφείλεται σε μία σύνθετη αλχημεία που μπορεί να συγκριθεί με αυτήν της αμπέλου και του κρασιού.

Η καλλιέργεια του βατόμουρου και οι θεραπευτικές ιδιότητές του.

Η καλλιέργεια του βατόμουρου

Τα βατόμουρα είναι φυτά του γένους Rubus. Περιλαμβάνει πολλά είδη και πολλά υβρίδια μεταξύ των ειδών. Τα φυτά μπορεί να είναι από έρποντα μέχρι ορθόκλαδα και από αειθαλή μέχρι φυλλοβόλα.

Το ριζικό τους σύστημα είναι πολυετές ενώ οι κληματίδες τους είναι διετείς. Οι πρώτοι βλαστοί του φυτού βλαστάνουν την άνοιξη και σχηματίζουν ταξιανθίες το δεύτερο χρόνο δηλαδή δεν ανθίζουν τη πρώτη χρονιά. Πολλά από τα φυτά του βατόμουρου

Λουίζα ( Αλούσια ) ή Λιππία ή κιτρίοσμο.

Το βότανο της Λουίζα, με λατινικό όνομα "Aloysia triphylla". Η λουίζα είναι ένα γένος της μεγάλης οικογένειας (περιλαμβάνει περίπου 250 είδη) των verbenacea. Είναι ένας φυλλοβόλος και πολύ όμορφος θάμνος που φτάνει σε ύψος περίπου τα δύο μέτρα. Η "καταγωγή της" από την Αμερική, έχει όμως εγκλιματιστεί πλήρως στην χώρα μας ούτως ώστε πολλοί να νομίζουν ότι είναι γηγενές βότανο της Ελλάδας.

Lemon Verbena ή Aloysia triphylla όπως είναι η επιστημονική της ονομασία σήμερα και όπως επισημαίνουν οι σύγχρονοι

Πολύγωνο.

Φυτό αναπτυσσόμενο σε υψος μέχρις 60 εκ. που το συναντούμε σε υγρές ορεινές βοσκές της Ελλάδος (Πελοπόννησο, Ιονίους νήσους). Έχει ρίζα κυλινδρική (ρίζωμα) λίγο πλατειά, σε πάχος δύο περίπου εκ. στριμένη, με χρώμα σκουρο γκρίζο εξωτερικά και κοκκινωπό εσωτερικά. Από το ρίζωμα βγαίνουν πολλές λεπτές ρίζες. Το στέλεχος είναι ευθύ, απλό, λείο, γραμμωτό. Τα φύλλα αντίθετα, πράσινα γυαλιστά και από κάτω ασπρειδερά. Είναι κυματώδη στις άκρες και μεγάλα μακρουλά μέ μακρύ μίσχο. Τα επάνω φύλλα είναι άμισχα σχεδόν καρδιόσχημα. Τα

Καθαρίστε τα νεφρά σας.

Τι λέει η παράδοση: Η ρίζα του μαϊντανού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ασθένειες της ουροδόχου κύστης, έγραφε ο βοτανολόγος John Parkinson σε μια συνταγή που ετοίμαζε για τη βασίλισσα της Αγγλίας εν έτει 1629. Αιώνες αργότερα, το σύγγραμμα του Boericke, «Homeopathic Materia Medica», πρότεινε τη θεραπεία με μαϊντανό σε προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος, κάτι στο οποίο συμφωνούσε και η ομάδα των φυσικοπαθητικών γιατρών, οι οποίοι αποκαλούνταν The Eclectics στο σύγγραμμά τους The Eclectic Materia Medica, Pharmacology and Therapeutics. Πάντως, σύμφωνα με τον J. Parkinson, αν φας πολύ κρεμμύδι ή άλλα πικάντικα μπαχαρικά, ο μαϊντανός είναι η λύση που θα δροσίσει τον

Βαλεριάνα, ένα μαγικό βότανο.

Είναι το ιδανικό φυτό για έναν κήπο με βότανα. Τα κλωνάρια της φτάνουν στο 1,5 μ. Τα φύλλα της έχουν βαθύ πράσινο χρώμα και τα λουλούδια της που βγαίνουν το καλοκαίρι, ροζ χρώμα. Παλιά καλλιεργούσαν τη Βαλεριάνα γιατί η ρίζα της ήταν χρήσιμη για πολλούς σκοπούς, φαρμακευτικούς και άλλους, στην Αμερική και τη Β. Ευρώπη.

Χρησιμοποιείται ως παυσίπονο και είναι χρήσιμη για τη χαλάρωση του νευρικού συστήματος και την αντιμετώπιση της αϋπνίας. Ευδοκιμεί σε ήπια κλίματα της Ευρώπης και της Ασίας. Φυτρώνει σε κάθε ποιότητα χώματος ή θέση. Αν θέλετε να την πολλαπλασιάσετε κόψτε ένα τμήμα από τη ρίζα της και φυτέψτε