Κρεμμυδάκια φρέσκα, καλλιέργεια.

Τα κρεμμύδια ανήκουν στην οικογένεια των λειριωδών - μαζί με τα σκόρδα, τα πράσα και πολλά λουλούδια. Για να μπορούν να επιβιώσουν αυτά τα φυτά σε δύσκολες συνθήκες περιβάλλοντος (κρύο, ξηρασία), η φύση τα έχει εφοδιάσει με το βολβό,  μια φυσική «αποθήκη» σε θρεπτικά στοιχεία και νερό. Μόλις βρει ευνοϊκό περιβάλλον, δημιουργεί γρήγορα στελέχη και λουλούδια για να ολοκληρώσει τον κύκλο του. Μετά ξεραίνονται τα φύλλα, ενώ ο βολβός ξαναδίνει τον επόμενο χρόνο. Τα

περισσότερα λειριώδη δε χρειάζονται μεγάλο χώρο για το ριζικό τους σύστημα, μόλις 10-15 εκ. χώμα είναι αρκετό.

Το μυστικό κρύβεται στο χώμα

Ο κρίσιμος παράγοντας για την παραγωγή μας είναι το χώμα. Το κύριο συστατικό του εδάφους είναι αυτό που προέρχεται από το μητρικό πέτρωμα - το ορυκτό στοιχείο. Το μέγεθος των ορυκτών κόκκων του εδάφους καθορίζει τις ιδιότητές του. Η άμμος έχει μεγάλους κόκκους, στραγγίζει και καλλιεργείται εύκολα, συγκρατεί όμως μόνο λίγη υγρασία και θρεπτικά στοιχεία. Η άργιλος έχει πολύ μικρούς κόκκους, κολλάει όταν βρέχεται και σφίγγει όταν ξηραίνεται, συγκρατεί όμως αρκετή υγρασία και θρεπτικά στοιχεία. Αυτό που κάνει το χώμα γόνιμο, είναι η οργανική ουσία - ζωντανοί οργανισμοί, υπολείμματα φυτών και ζώων. Τέτοια οργανικά υλικά είναι η κοπριά, το φυλλόχωμα, το κομπόστ (επεξεργασμένα οργανικά υπολείμματα), τα φύκια κ.ά.. Ένα καλό έδαφος περιέχει τουλάχιστον 3-5% οργανικές ουσίες. Λόγω του μικρού χώρου που έχουν οι γλάστρες για να αναπτυχθούν οι ρίζες, καλό είναι να ανεβάσουμε το ποσοστό αυτό τουλάχιστον στο 10-20%. Η σκέτη οργανική ουσία όμως είναι ακριβή, «δυνατή» και δημιουργεί συχνά φυτά ευπαθή χωρίς άρωμα. Επομένως, ένα μίγμα άμμου, αργίλου και οργανικής ουσίας είναι το καλύτερο μητρικό υλικό καλλιέργειας.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το χώμα που βρίσκουμε στον ακάλυπτο του σπιτιού μας ή στον κήπο ενός φίλου. Αν το χώμα αυτό πλάθεται εύκολα όταν υγρανθεί, έχουμε μεγάλο ποσοστό αργίλου. Αν νιώθουμε πολλούς κόκκους στα δάχτυλα, το χώμα είναι αμμουδερό. Προσπαθούμε να βρούμε κάτι ενδιάμεσο ή να ανακατεύουμε χώματα διαφορετικής προέλευσης.

Αυτό το χώμα ανακατεύεται επάνω σε ένα χοντρό φύλλο πλαστικού με ένα λίπασμα εμπορίου με υψηλό ποσοστό οργανικής ουσίας και χωρίς πρόσμιξη χημικών λιπασμάτων. Ασφαλή από αυτήν την άποψη είναι τα οργανικά λιπάσματα με την αναφορά «Επιτρέπεται στη Βιολογική Γεωργία». Αποφεύγουμε την τύρφη.

Προετοιμασία

Κοσκινίζουμε το μίγμα και τοποθετούμε σβόλους και μικρές πέτρες στον πάτο της γλάστρας. Σαν γλάστρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε μεταλλικό, πήλινο, πλαστικό κ.λπ. δοχείο με τρύπες στο πάτωμα για να φεύγει το περίσσιο νερό. Βάζουμε ένα πιάτο από κάτω για να μη λερώνουμε το πάτωμα. Γεμίζουμε τη γλάστρα με το κοσκινισμένο χώμα. Σαν κόσκινο χρησιμοποιούμε ένα μεταλλικό δίχτυ μεγέθους 1-1,5 τ.μ με ανοίγματα περίπου 0,5 εκ. που θα βρείτε σε καταστήματα οικοδομικών υλικών.

Η διαδικασία

Προμηθευόμαστε μικρούς βολβούς κρεμμυδιού "κοκάρι" (όπως για το στιφάδο), από γεωπονικό κατάστημα, από τη λαϊκή αγορά ή ένα μανάβικο. Όσο πιο μεγάλοι (και ακριβοί) είναι οι βολβοί, τόσο πιο μεγάλα και γρήγορα γίνονται τα κρεμμυδάκια. Μπορούμε να φυτέψουμε και φυτρωμένα κρεμμύδια από την κουζίνα. Κάνουμε μια τρύπα με το χέρι ή με ένα ξύλο στο χώμα. Βάζουμε το βολβό με το στρογγυλό άκρο προς το κάτω και το σκεπάζουμε χαλαρά με χώμα. Η μύτη δεν πρέπει να φαίνεται ούτε πρέπει να βρίσκεται πιο βαθιά από 0,5-1 εκ. κάτω από την επιφάνεια. Ποτίζουμε. Ξαναποτίζουμε μόνο όταν το χώμα στο βάθος έχει στεγνώσει.

Μπορούμε να φυτεύουμε συνέχεια από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Μάρτιο με εξαίρεση τους μήνες με παγωνιά. Οι βολβοί αντέχουν έξω από το σπίτι. Σε περίπτωση παγωνιάς ξηραίνεται το πράσινο μέρος του κρεμμυδιού και ο βολβός ξαναδίνει μόλις ανέβει η θερμοκρασία.

Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να φυτεύουμε σκελίδες σκόρδου για να παράγουμε πράσινα σκορδάκια.

Πηγή: naturanrg.gr