Ακόνιτο.

Δηλητηριώδες φυτό, γνωστό στην Ελλάδα από την εποχή των μυθικών χρόνων.

Φτάνει σε ύψος μέχρι και τα δυο μέτρα, ο βλαστός του είναι χνουδωτός στην κορυφή και τα φύλλα του μακρόστενα, ενώ δίνει λουλούδια γαλάζια, λευκά ή μωβ. Επειδή είναι ισχυρά τοξικό φυτό πρέπει να χρησιμοποιείται με πολλή προσοχή και η συμβουλή γιατρού στην περίπτωση αυτή είναι απόλυτα απαραίτητη.Το ακόνιτο είναι το πιο δηλητηριώδες φυτό στην Ευρώπη, εξαιτίας της ακονιτίνης που περιέχει, η οποία έρχεται στη δεύτερη θέση μετά τη νεπαλίνη, το αλκαλοειδές που εξάγεται από το φυτό Αconitum ferox wall του Νεπάλ, που θεωρείται το πιο δραστικό φυσικό δηλητήριo. Αρκεί να σκεφτούμε ότι μια δόση 2-4 γρ, φρέσκου κονδύλου, που περιέχουν 3-6 χιλιοστόγραμμα ακονιτίνη,

αποτελεί θανατηφόρα δόση για τον άνθρωπο. Χρειάζεται λοιπόν πολύ μεγάλη προσοχή μ ' αυτό το φυτό. Πρέπει μάλιστα να μην το πιάνουμε με γυμνά χέρια, γιατί το δηλητήριο εισχωρεί μέσα στο δέρμα. Και η απλή επαφή με το φυτό (τα άνθη π.χ.), μπορεί να προκαλέσει σοβαρές δηλητηριάσεις και δερματίτιδες. Η δηλητηρίαση επέρχεται γρήγορα. Τα συμπτώματα εμφανίζονται ύστερα από μερικά λεπτά και ο θάνατος επέρχεται σε 30-45 λεπτά .

Το φυτό πρέπει να χρησιμοποιείται με μεγάλη προφύλαξη και προσοχή και η ιατρική οδηγία είναι απαραίτητη .

Το φυτό περιέχει αλκαλοειδή της διτερπενικής ομάδας (ναπελίνη, ακονιτίνη) και τα φλαβονικά γλυκοσίδια, λουτεολίνη και απιγενίνη. Ακόμα, περιέχει πρωτεΐνες, χλωροφύλλη, κερί, κόμμι, μηλικό οξύ και ακονιτικό οξύ.

Σαν θεραπευτικό μέσο χρησιμοποιούμε εκχύλισμα από τα φύλλα και τη ρίζα του, χωρίς αποξήρανση, κατά πλήθος παθολογικών περιπτώσεων, όπως είναι οι ρευματισμοί, ο κοκκύτης, ο νευρικός βήχας, τα αρθριτικά, η φαρυγγίτιδα, η γρίπη, η στηθάγχη κι άλλες. Οι ουσίες που περιέχει το ακόνιτο είναι πάρα πολλές και πολύ χρήσιμες στη φαρμακοβιομηχανία.  Παρά το ότι είναι δηλητηριώδες, το ακόνιτο βρίσκεται στην κορυφή των θεραπευτικών φυτών, αρκεί η χρήση του να γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο, με το κατάλληλο παρασκεύασμα και στις πρέπουσες ποσότητες. Είναι λοιπόν ισχυρό αναισθητικό σε ορισμένες νευραλγίες (ισχυαλγία) και αντιπυρετικό στις ασθένειες από κρυολόγημα. Ακόμα, χρησιμοποιείται στη θεραπεία χρόνιων δερματικών παθήσεων, στις νευρώσεις, στις νευραλγίες του προσώπου και τις οδονταλγίες, στις ημικρανίες νευραλγικής φύσης, στις περιπτώσεις κόφωσης (χωρίς οργανική βλάβη) και στις περιπτώσεις στηθάγχης. Συστήνεται επίσης και κατά των νευρικών παλμών ή ρευματικών με πόνους της καρδιάς και υπερτροφία, κατά των παθήσεων των πνευμόνων (άσθμα, κοκίτης, ο νευρικός βήχας).

Είναι εφιδρωτικό και αποτελεσματικό κατά της υδρωπικίας, των οξέων ρευματισμών, της φαρυγγίτιδας, γρίπης και οξείας αρθρίτιδας. Θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες.

Πηγή:phyto.gr , dwdekamhnes.gr